Na de dood van zijn dochtertje Isa vond P.F. Thomése zichzelf in doodstille kamers, tussen onervaren woorden die hij nog moest leren schrijven. Schaduwkind is het adembenemende relaas van dit zoeken naar woorden. Een heel leven wordt overhoop gehaald, elke betekenis moet opnieuw worden uitgevonden. Als ze ergens nog is, dan is het in de taal.
Schaduwkind is het adembenemende relaas van dit zoeken naar woorden. Een heel leven wordt overhoop gehaald, elke betekenis moet opnieuw worden uitgevonden. 'Als ze ergens nog is, dan in de taal.'
Griet op de Beeck: "Hij schrijft met zoveel gevoelig zelfinzicht, en zoveel diepe emotie. Dat vind ik ongelooflijk bijzonder. Ik hou van mensen die heel goed naar zichzelf kunnen kijken en goed kunnen formuleren wat er vanbinnen gebeurt, zowel in hun gedachten als in hun hart. En in Schaduwkind komt dat haarfijn naar voren." – Bron
