Hanna Bervoets: "Het goede leven gaat over Luke en Corinne: twee veertigers die elkaar leren kennen in een gaarkeuken, ingericht voor de slachtoffers van de aanslagen van elf september. Ze krijgen een verhouding. Alleen: Luke en Corinne hebben allebei al een gezin. Het uitgangspunt klinkt gezapig, dit boek is dat niet. Onder andere dankzij McInerneys beschrijvingen van de ware drijfveren van de personages." – Bron

Hanne Bervoets: "Een speelse novelle over een mislukte relatie. Dit boek is eigenlijk een sprookje, waarin alle vrienden en exen van hoofdpersoon Tom als superhelden met duistere krachten worden omschreven. Maar wie goed leest, merkt dat dit boek eigenlijk een treurige liefdesgeschiedenis is. Volkomen origineel zonder dat het gekunsteld overkomt, van een schrijver die de dingen anders durft te doen." – Bron

Hanna Bervoets: "Ik ben hier al een jaar in bezig, en vind het vrij briljant. Dat wil zeggen: briljant geschreven. Omdat het meer een verhalenbundel dan een ‘mozaïekroman’ is, leest het niet écht lekker door. Maar dat geeft niet. Nu lees ik er in wanneer ik om inspiratie verlegen zit. Ik hoef al maanden nog maar één hoofdstuk, maar dat bewaar ik voor een speciale gelegenheid, geloof ik. Een beetje alsof het de laatste luxe bonbon uit de doos is, die je bewaart tot hij uiteindelijk wit uitgeslagen is en je hem niet meer opeet. Misschien lees ik dit boek ook wel nooit uit. [...] Egan schrijft intelligent maar met compassie voor haar hoofdpersonages, schakelt moeiteloos van slapstick naar sentiment." – Bron

Hanna Bervoets: "Eigenlijk lees ik zelden non-fictie, maar naar dit verhaal was ik echt benieuwd: de geschiedenis van landhuis Jagtlust, de plek waar dichteres Fritzi Harmsen van Beek jaren woonde, en de Nederlandse literaire scène in de jaren vijftig en zestig feestvierde. Fijne anekdotes dus over Fritzi Harmsen van Beek, Simon Vinkenoog, Remco Campert en vele schrijvers en kunstenaars die velen inmiddels zijn vergeten." – Bron

Hanna Bervoets: "Ik bewonder zijn grote greep. De ontdekking van de hemel: Engelen opvoeren als personages, de Stenen Tafelen laten stelen, de oerknal erbij, hop hop – ik vond dat heel inspirerend toen ik het als tiener las." – Bron

Hanna Bervoets: "Een boek over de dood waar je blij van wordt... Het bestaat! En Anna Drijver heeft het geschreven." – Bron

Hanna Bervoets: "Als iemand me om tips zou vragen, dan zou ik Bright Lights, Big City aanbevelen. Dat heb ik rond mijn achttiende gelezen en het had een ontzettend opzwepende werking op mij." – Bron

Hanna Bervoets: "Een boek dat heel erg een construct is. [...] Het is heel bedacht, heel gekunsteld. En toch is het een volkomen warmbloedig boek. Het is heel gelaagd en gaat over van alles, maar als je dat allemaal niet meekrijgt is het nog een mooi boek. Dat vind ik er heel knap aan. Hoe iets dat zo bedacht is, toch hele echte gevoelens van empathie kan oproepen. Ik heb er grote bewondering voor. Boek én film." – Bron

Hanna Bervoets: "Ik was halverwege Het West-Vlaams Versierhandboek toen Thomas Blondeau vorige maand overleed. Thomas was een vriend van mij, ik vind zijn dood nog steeds even onverdraaglijk als onbegrijpelijk. Heel blij ben ik dat ik hem nog heb kunnen vertellen hoezeer ik van deze roman genoot; Het West-Vlaams Versierhandboek is intelligent, ironisch, maar ook melancholisch en romantisch. Precies zoals Thomas ook was. Het boek kreeg inmiddels de lof die het verdiende, ik hoop dat het ook een groot publiek zal vinden." – Bron