Jip van den Toorn: "Elke vrouw én man én alles daartussenin moeten dit lezen! (Iedereen dus)" – Bron

Jip van den Toorn: "Een van mijn nieuwe lievelingsboeken. Fantastisch geschreven waarbij Louis de rauwheid van het leven niet uit de weg gaat." – Bron 1 | 2

Jip van den Toorn: "Prachtig boek en wat een fantastische schrijfster. Over een vrouw die in de Japanse patriarchale samenleving geen zin meer heeft in een man, maar wel in een kind." – Bron

Jip van den Toorn: "Een heel belangrijk boek. Zo goed dat er steeds meer openheid over dit onderwerp is en zo mooi hoe Milou Deelen en de geïnterviewden zich zo open stellen." – Bron

Jip van den Toorn: "Julien Althuisius schrijft zó goed over de generatie millennials en de levenskeuzes die daarbij komen kijken. Een feest van herkenning en confrontatie." – Bron

Jip van den Toorn: "Joost van Bellen is sowieso al een held en dit verhaal sluit perfect aan bij zijn heldendom." – Bron

Jip van den Toorn: "Dat was vroeger hét boek. Ik heb die hele Polleke-reeks verslonden. Ze gaan over een blond, stoer meisje in de grote stad van een jaar of tien, precies op die leeftijd las ik de boeken. Dat wil ik zijn, dacht ik, en dat ben ik. Ik was Polleke. In alle opzichten was zij mijn grote voorbeeld, ook in de manier waarop ze naar de wereld keek en dingen aanging. Ze ging stoer om met de moeilijke dingen die haar overkwamen. Stoerheid vond ik een van de belangrijkste eigenschappen in een meisjesleven en Polleke was dat gewoon, van nature. De verfilming van de boeken vond ik ook erg cool." – Bron

Jip van den Toorn: "Toen ik eraan begon, dacht ik: oké, ik ga nu een extreem dik boek lezen over een Georgische familie. Het voelde niet erg sexy. Tegelijkertijd hou ik ervan als boeken een soort levenskeuze lijken: dit boek gaat de komende tijd mijn leven bepalen. Dat was zeker het geval. Ik vond het indrukwekkend. De levens van verschillende generaties vrouwen waren interessant en daarnaast stak ik veel op over het bestaan in het tsarenrijk en erna in de Sovjet- Unie. Je zou denken dat die verhalen ver van ons af staan, maar de veerkracht van die vrouwen, de situaties waarin zij terechtkwamen door zo’n naar patriarchaat dat over levens beslist – ik vond dat ook veel zeggen over onze tijd. Knap hoe de schrijver me kon meevoeren naar een voor mij onbekende wereld die toch al snel als eigen aanvoelde." – Bron