Mathilde d'Udekem d'Acoz: "Ik heb gisteren nog met (prinses) Eléonore de kronieken van Narnia gelezen. We zijn al zes maanden bezig en bijna klaar met het vierde boek in de reeks. Een kind van 9 gaat daar nooit alleen de tijd voor nemen: de woordenschat is moeilijk en er zijn ontzettend veel beschrijvingen van landschappen en gevoelens. De boeken geven het goede en het kwade weer met fantasie en avontuur. Kinderen die bijvoorbeeld in een schilderij kruipen... prachtig!" – Bron

Mathilde d'Udekem d'Acoz: "Een boek dat me diep getroffen heeft. Wauw! Ik heb me levendig kunnen inbeelden wat de studente van 23 jaar beleefde, want toen ik even oud was als haar was ik logopediste en ging veel om met gezinnen. Het moet zó moeilijk geweest zijn voor haar om te belanden in een familie met andere tradities. Maar ze stelt zich open en leert de joodse gemeenschap appreciëren. Ze houdt nadien nog contact met de kinderen, komt naar hun huwelijk en bezoekt de zoon in Israël. Die intense band tussen haar en de kinderen van het gezin... ik heb dat ook gehad met mijn leerlingen en de gezinnen." – Bron

Mathilde d'Udekem d'Acoz: "Een ware must. [...] Oscar kan niet praten met zijn ouders over de dood, hij weet dat dat veel te moeilijk is voor hen. Mammie Rose helpt hem en zijn ouders het lot te aanvaarden. Ze laat hem elke dag een brief schrijven naar God. Eerst merk je de naïviteit van Oscar, maar nadien ontstaan de vriendschappen met andere kinderen in het ziekenhuis, zoals met Peggy Blue en met Popcorn. Het boek leest als een gedicht, het is een delicaat onderwerp met menselijkheid gebracht. Je kan het op verschillende niveaus lezen. Een moeder denkt snel - "help, het is het afscheid van een kind" - maar een kind zelf zal dat weer anders beleven. Ik heb het voorgelezen aan twee van mijn kinderen. We hebben gehuild aan het einde van het verhaal." – Bron

Mathilde d'Udekem d'Acoz: "Hoe is het zover kunnen komen? De geopolitieke wereld vóór 1914 wordt mooi samengevat. Mijn echtgenoot en ik heb dit werk samen - dat gebeurt, lacht de koningin - gelezen. Het leest makkelijk, maar is vrij intens. " – Bron

Mathilde d'Udekem d'Acoz: "Haar boek beschrijft echt het leven van de Belgische bevolking en de gruwel voor de soldaten tijdens de bezetting. Veel veranderde door de Eerste Wereldoorlog. Het is een ontdekking geweest." – Bron

Mathilde d'Udekem d'Acoz: "Dit is een mooi voorbeeld van veerkracht en doorzettingsvermogen voor mij, en voor jongeren die het moeilijk hebben. Haar kinderjuf is altijd in de ontwikkeling van Helen Keller blijven geloven. O.n.g.e.l.o.f.e.l.i.j.k. wat Keller heeft weten te bereiken. Kun je je het voorstellen in die tijd: doof en blind... en zoveel bereiken. En voor jezelf beslissen: ik zál leren spreken. Een vooraanstaande Amerikaanse universiteit wilde eerst mensen met een beperking niet aanvaarden, maar Keller hield vol: "Ik heb recht op onderwijs."" – Bron

Mathilde d'Udekem d'Acoz: "We leven in een competitieve maatschappij, en van falen kan je evenveel leren als van succes. Soms zelfs meer. Pépin is een filosoof en hij beschrijft fouten of mislukkingen als een stap in het leven. Je kan groeien, maar je mag je er niet mee identificeren. In mijn publieke leven ontmoet ik vaak mensen die het zwaar te verduren hebben. Ze hebben met bescheidenheid en met geduld, met zichzelf en met anderen, doorheen die moeilijke momenten iets bijgeleerd. Dit boek heeft mij geholpen moeilijke momenten in mijn eigen leven een plaats te geven. Je moet durven de tijd nemen om over jezelf na te denken, over je verwachtingen en jouw verwachtingen naar anderen toe." – Bron